Starożytność to epoka, której zawdzięczamy fundamenty naszej kultury. Jej okres przedpiśmienny obejmował kilka tysięcy lat, czyli znacznie więcej niż wszystkie kolejne epoki aż do dnia dzisiejszego. Ludzie starożytni rozwinęli każdy rodzaj literacki, a więc epikę, lirykę i dramat, a także dziejopisarstwo, czyli historiografię. Nasi przodkowie, którym przyszło żyć w świecie antycznym, stworzyli widowiska teatralne, tragedię i komedię. To w tamtym okresie pojawiła się myśl filozoficzna i najwięksi mistrzowie filozofii: Sokrates, Platon i Arystoteles. Kultura starożytna wywarła ogromny wpływ na kulturę europejską, a starożytny Rzym i Grecja nazywane są kolebką naszej cywilizacji. Stało się tak, mimo że kultura antyczna przetrwała do naszych czasów w niewielkim ułamku. Klasyczne wykształcenie i czytanie starożytnych mistrzów świadczyły o erudycji i znajomości najbardziej wysublimowanej wiedzy aż do epoki romantyzmu. Pokolenie romantyków było ostatnim, które czytało namiętnie Arystofanesa, Ajschylosa czy Sofoklesa. Kolejni czytali już głównie romantyków i narodowych wieszczów. Schyłkiem epoki starożytnej był piąty wiek, kiedy Rzym został podbity przez germańskie plemiona i rozpoczęło się przenikanie kultur pogańskich z chrześcijańskimi.